در بیشتر موارد، بیمار می تواند به آرامی فعالیت های خود را در خانه افزایش دهد. سرعت انجام این کار به وضعیت جسمی و نوع درمان سرطانی بستگی دارد.

هنوز هم، با صبر و تحمل وقت، بیشتر افراد می توانند پس از درمان سرطان به زندگی عادی خود برگردند.

ممکن است درمان های نجات دهنده از طریق بیمار بر روی روش هایی تأثیر بگذارد که هرگز از بین نمی روند.

برای برخی از افراد، تأثیرات طولانی مدت به معنای تغییر در زندگی دائمی است، به طوری که آنها نمی توانند به زندگی قبل از درمان برگردند.

برای بیمار و گاهی اوقات عزیزان ناراحت می شوند که ممکن است به دلیل درمان از دست رفته باشد. پذیرش این ضررها هم برای بیمار و هم برای مراقب می تواند طول بکشد.

به عنوان مراقب، ممکن است خود را در انجام کارهایی که در هنگام معالجه بیمار انجام می داد مشاهده کنید. اما مهم این است که با گذشت زمان، اجازه دهید بیمار به انجام کارهایی که می توانند و باید به تنهایی انجام دهد برگردد.

این ممکن است در طی چند ماه با تقویت بیمار اتفاق بیفتد. هر هفته یا همین حدود مراجعه کنید تا ببینید چه کاری انجام می دهید که بیمار می تواند انجام دهد، چه به تنهایی یا با کمی کمک.

اگر مواردی وجود دارد که بیمار قادر به انجام آنها نیست، با پزشک در مورد ارجاع به یک فیزیوتراپیست یا کاردرمان صحبت کنید. این متخصصان ممکن است بتوانند با کمک به ایجاد قدرت عضلانی و یا ارائه وسایل کمکی، توانایی های بیمار را به حداکثر برسانند

بله، همه خانم‌های مجرد و متأهل ازسن 40 سالگی به بعد باید ماموگرافی انجام دهند.

کیستهای ساده پستانی هرگز سرطانی نمی‌شوند ، اما 1% از کیست‌های پستانی ممکن است سرطانی باشند که در سونوگرافی به عنوان مشکوک و غیرعادی گزارش می‌شوند.

درصورتی‌که یک پستان برداشته شده باشد، برای پستان مقابل لازم است ودرصورتی که توده سرطانی فقط خارج شده باشد، برای هردوپستان نیازاست.