یکی از سوالات شایع در مورد جراحی پستان، تفاوت میزان تخلیه نسج پستان و تاثیر این انتخاب بر پیامدهای بعدی ناشی از سرطان است.

در مورد تخلیه کامل پستان:

افرادی که زمینه ژنتیکی ابتلا به سرطان دارند.

انتشار میکروکلسیفیکاسیونها

بیماری چند کانونی

سایز بزرگ توده نسبت به حجم پستان

مواردی که انجام رادیوتراپی ممنوعیت های خاص داشته باشد.

در این موارد باید نسج پستان را کامل تخلیه کرد که میتوان همزمان با عمل ماستکتومی؛ یا بصورت تاخیری بازسازی انجام داد.

در هشتاد درصد بیماران یک توده ی محدود؛ محل مناسب در پستان دارند و امکان حفظ پستان وجود دارد.

جهت جراحی حفظ پستان حتما باید تصویربرداری دقیق منفرد بودن توده و پس از جراحی گزارش پاتولوژی پاک بودن حاشیه جراحی از سلول سرطانی را تایید کند و در اینصورت این جراحی، با جراحی ماستکتومی در طول عمر بیمار تاثیر کاملا مشابه دارند گرچه ممکن است گاها در این بیماران نمونه برداری برای بررسی اسکار داخل پستان انجام شود.

عود موضعی و نیز عود در سایر احشا؛ در هرحال میتواند پیامد درمان باشد.

هرچه تومور در مرحله ابتدایی تر کشف شود(غربالگری مناسب)؛ نوع بیولوژی تومور نجیب تر باشد(رسپتور هورمونی مثبت و گرید یک) و در انها دقیق تر و به موقع انجام شوند خطر عود کمتر است و این خطر در صورت انتخاب مناسب روش جراحی ربطی به حفظ پستان و ماستکتومی کامل ندارد.

درمان عود موضعی پس از جراحی حفظ پستان اسان تر است و با برداشتن مجدد توده یا ماستکتومی انجام میشود، اما عمود بعد از ماستکتومی چون در عضلات و دنده ها اتفاق میافتد درمانهای پیچیده تری را طلب میکند.

پس در صورتی که امکان جراحی حفظ پستان وجود دارد می توانید به راحتی این روش را انتخاب کنید.

چرا بعد از همه درمانها ممکن است تومور رشد کند؟ چون سلولهای بنیادی آن در جریان خون هستند و موتاسیون منجر به بدخیمی روی ژن ایجاد شده چکار کنیم عود به حداقل برسد؟

شیوه ی زندگی سالم، اجتناب از استرس، انجام دقیق و بموقع درمانها