تأثیر وزن بدن بر ابتلا به سرطان پستان

 بسیاری از مطالعات نشان داده اند که در زنان یائسه، BMI بالاتر با افزایش متوسط خطر سرطان پستان ارتباط دارد. به عنوان مثال، افزایش 5 واحدی BMI با 12٪ افزایش خطر همراه است. در میان زنان یائسه کسانی که چاق هستند،

20 تا 40 درصد در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان در مقایسه با زنان با وزن طبیعی هستند. چاقی همچنین یک عامل خطر برای سرطان سینه در مردان است.

یک مطالعه بر جمعیت با استفاده از BMI و داده های بروز سرطان از پروژه GLOBOCAN تخمین زده است که در سال 2012 حدود 28000 مورد جدید سرطان در مردان (3.5٪) و 72،000 در زنان (9.5٪) به دلیل اضافه وزن یا چاقی است.

درصد مواردی که به اضافه وزن یا چاقی نسبت داده می شود به طور گسترده ای برای انواع مختلف سرطان متفاوت می باشد اما برای سرطان کیسه صفرا در زنان 54٪ و در آدنوکارسینومای مری 44٪ است.

یک مطالعه در سال 2016 که به طور خلاصه تخمین می زند بخشهای مختلف سرطان مربوط به اضافه وزن / چاقی در سراسر جهان، در مقایسه با سایر کشورها، ایالات متحده بالاترین کسرهای مربوط به اضافه وزن / چاقی را برای سرطان روده بزرگ، سرطان لوزالمعده و سرطان پستان بعد از یائسگی دارد.

تفسیر اطلاعات در مورد اینکه آیا اجتناب از افزایش وزن یا کاهش وزن خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد می تواند دشوار باشد زیرا افرادی که لاغر می شوند یا از افزایش وزن جلوگیری می کنند ممکن است از راه های دیگر با افرادی که کلا لاغر نمی شوند تفاوت داشته باشند.

با این وجود، هنگامی که شواهد حاصل از مطالعات مشاهده ای متعدد سازگار باشد، احتمالاً ارتباط واقعی وجود دارد.

بسیاری از مطالعات مشاهده ای شواهد مداومی را ارائه داده اند که نشان می دهد افرادی که در بزرگسالی افزایش وزن کمتری دارند، خطر کمتری برای سرطان روده بزرگ، سرطان کلیه و سرطان پستان، آندومتر و تخمدان دارند.

جمع بندی

هنگامی که به شانس ابتلا به بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی، دیابت و سرطان نگاه می کنید، چاقی یک عامل خطر کاملا شناخته شده است. اضافه وزن در کل یک عامل تهدید کننده ی سلامتی است.

داروهایی وجود دارد که می تواند به سرکوب اشتها کمک کند، اما رژیم غذایی در واقع اصلی ترین راه کنترل اضافه وزن است. پزشکان می توانند به بیماران در مورد آنچه که بدن انسان بالغ برای رشد نیاز دارد توضیح دهند، اما  90-95٪ از بار این مسولیت واقعاً بر عهده ی  بیماران است تامراقب آنچه میخورند باشند.

یک برنامه درمانی که شامل راهکارهایی برای کنترل استرس و راهنمایی در مورد رژیم غذایی و ورزش است، بهترین روش است.